Tijdens de bijeenkomsten van de kerngroep wordt o.a. overlegd over financiën en de lopende projecten, zoals bijvoorbeeld de realisatie van de waterput , verkoop van water aan de wijkbewoners waarmee het onderhoud van de put gefinancierd wordt, en het microkrediet aan vrouwen uit de wijk. Daarnaast bespreken we het werven van nieuwe donateurs en bijzondere akties om geld in te zamelen.
Vanuit het Centre d’Ecoute aangedragen ideeën worden zo mogelijk gehonoreerd om de weeskinderen vooruit te helpen. Er is regelmatig via e-mail of soms telefonisch contact met de Malinese coördinator van het Centre d’Ecoute in Bamako. Ook met de Nederlandse vrijwilligster wordt regelmatig overleg gepleegd. Zij houdt zich o.a. bezig met de communicatie ter plaatse en de kascontrole, en is vrijwillig betrokken bij het centrum.
Hieronder stellen de kerngroepleden zich kort aan u voor:
Karin Mooren
Mijn naam is Karin Mooren, ik woon in Zoetermeer samen met Marc, die ook actief is voor Stichting Weeskinderen In Mali. Ik ben apotheker en houd me in mijn vrije tijd onder andere bezig met Stichting WIM.Toen Wim Quak (mijn toenmalige partner) overleed in 1996, wilde ik graag zijn liefde voor Afrika en zijn positieve instelling door laten leven. Gelukkig waren er met mij een aantal familieleden en vrienden van Wim, die dit ook waar wilden maken. Ik heb destijds in Mali onderzocht wat er mogelijk was om weeskinderen hulp te bieden en zo ben ik terecht gekomen bij het Centre d’Écoute in Bamako.
Eén van de millenniumdoelen die in 2000 door regeringsleiders van 189 landen zijn opgesteld, is “Iedereen naar school”. In dit millenniumdoel is bepaald, dat in 2015 alle kinderen in alle landen basisonderwijs moeten volgen. In landen als Burkina Faso, Eritrea, Ethiopië, Mali en Niger gaat nog steeds minder dan de helft van de kinderen naar de basisschool. Met het Centre d’Écoute brengen we dit millenniumdoel dichterbij door de kinderen een kans te geven op scholing en stage. Ook aan de andere millenniumdoelen (“mannen en vrouwen gelijkwaardig” en “bestrijding van hiv/aids”) wordt aandacht besteed in het Centre d’Écoute, denk daarbij aan de gelijke opleidingsmogelijkheden voor zowel meisjes als jongens en aan de voorlichtings- en debatteeravonden over hiv/aids voor jongeren.
De afgelopen jaren is gebleken dat de vrijwilligers van het Centre ontzettend hard werken en zich voor meer dan 100% inzetten om de kinderen een toekomst te bieden. Zij zijn zelf zeer betrokken bij het wel en wee van de kinderen; dat geeft mij ook steeds weer energie om samen met de enthousiaste vrijwilligers in Nederland Stichting WIM vorm te geven.
Ik heb zelf meerdere reizen naar Mali gemaakt, tussen 1991 en 1995 heb ik er opgeteld 1 jaar doorgebracht, in 1997 ben ik terug geweest om te kijken hoe we weeskinderen konden helpen. In 2004, toen ik tijdens een reis weer in Mali was, was ik blij verrast met eigen ogen te kunnen zien hoe goed het gaat met het Centre d’Écoute en de weeskinderen. Ik hoop met Stichting WIM nog lang hulp te kunnen bieden om de weeskinderen in Mali een betere toekomst te geven!
Marc McGillavry
Mijn naam is Marc McGillavry, ik ben getrouwd met Karin en heb 3 kinderen. Via Karin kwam ik in aanraking met het werk dat Stichting Weeskinderen in Mali doet, en hoewel ik mijzelf eerder nooit zo had bezig gehouden met vrijwilligerswerk, sprak mij dit direct aan. Stichting Weeskinderen in Mali is een kleinschalige stichting, waarbij er geen geld aan de strijkstok blijft hangen; alle donaties komen ten goede aan de weeskinderen. In mijn dagelijks leven werk in de ICT; bij stichting WIM vind ik het leuk om wat breder te kijken en samen met een kleine kerngroep te zorgen dat de projecten voor weeskinderen in Mali zo goed mogelijk kunnen worden uitgevoerd.
Irma Gosselink
Mijn naam is Irma Gosselink en via Karin Mooren ben ik in aanraking gekomen met Stichting Wim. Al lange tijd was ik donateur en sinds een aantal jaar maak ik deel uit van de kerngroep.
Wat ik prettig vind aan Stichting Wim is de kleinschaligheid van het werk, zoals het ondersteunen van de mensen die het Centre in Bamako leiden en daarmee de inwoners van hun wijk helpen. Ook het naai en brei project, waarmee jong volwassenen gestimuleerd worden om een leven op te bouwen waarbij ze financieel onafhankelijk zijn.
Deze manier van helpen heeft mijn voorkeur omdat we sneller kunnen inspelen op veranderende situaties. Daarnaast houden wij door de kleinschaligheid controle over de donaties die gedaan worden, deze komen terecht op de plekken waar ze voor bestemd zijn.
Ik hoop dat Stichting Wim nog veel projecten kan realiseren om de kinderen/jong volwassenen een betere start te geven in hun leven.